Οι διαφορές συμβατικών και βιολογικών τροφίμων
Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια στροφή των
καταναλωτών στα βιολογικά τρόφιμα που, ενώ κάποτε ήταν διαθέσιμα μόνο στα
καταστήματα υγιεινής διατροφής... πλέον είναι διαθέσιμα και στα περισσότερα
σούπερ μάρκετ.
Οι καταναλωτές που είναι πρόθυμοι να πληρώσουν παραπάνω,
ώστε να αγοράσουν πιο ποιοτικά τρόφιμα, αγοράζουν βιολογικά που διαθέτουν τη
διαβεβαίωση ότι η παραγωγή αυτών των προϊόντων δεν έχει χημικά, τοξικά,
λιπάσματα, δηλητηριώδη φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα και παρασιτοκτόνα.
Οι εμπειρογνώμονες συστήνουν στους καταναλωτές να
επιλέγονται βιολογικής καλλιέργειας τρόφιμα που καταναλώνονται σε αρκετά συχνή
βάση, όπως γάλα και φρούτα και τρόφιμα που προορίζονται για ευπαθείς ομάδες,
όπως τα βρέφη (π.χ. παιδικές τροφές).
Σύμφωνα με μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο
του Stanford, η ερευνητική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα βιολογικά
προϊόντα προσφέρουν σε σχέση με τα συμβατικά τρόφιμα, όταν εφαρμόζεται μία
διατροφή υγιεινή με ποικιλία, ισορροπία και μέτρο.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα μιας νέας, εκτεταμένης
αναθεώρησης των στοιχείων σχετικά με τα βιολογικά τρόφιμα, αναφέρει ότι δεν
υπάρχει ιδιαίτερη διαφορά μεταξύ των βιολογικών και συμβατικών τροφίμων, ειδικά
εάν πρόκειται για ενήλικες.
Η ομάδα όμως διαπίστωσε ότι η κατανάλωση βιολογικής τροφής
μείωσε την έκθεση σε οποιοδήποτε ανιχνεύσιμο φυτοφάρμακο κατά περίπου 30%.
Ακόμη, τα βιολογικά τρόφιμα περιείχαν σημαντικά πιο υψηλά
επίπεδα συνολικών φαινολικών ενώσεων με τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ενώ πιο
συγκεκριμένα στο βιολογικό γάλα και στο βιολογικό κοτόπουλο ανιχνεύτηκαν
υψηλότερα ποσοστά ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.
Στόχος των ερευνητών ήταν να εκπαιδεύσουν τους ανθρώπους να
υπάρχει ποικιλία και αφθονία τροφίμων στο καθημερινό τους διαιτολόγιο, και σε
καμιά περίπτωση να τους αποθαρρύνουν από το να αγοράζουν βιολογικά τρόφιμα.
Οι καταναλωτές επιλέγουν αν θα αγοράσουν βιολογικά
συγκεκριμένα για λόγους ασφάλειας, ανησυχίας, αναζητώντας μια καλύτερης
ποιότητας τροφή, αρκεί ο καταναλωτής να είναι προσεχτικός όσον αφορά στην
ένδειξη που θα φέρει το προϊόν.
Το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ έχει προσδιορίσει για τρεις
κατηγορίες σήμανση των βιολογικών προϊόντων:
100% Organic:
Φτιαγμένο με 100% οργανικά συστατικά.
Βιολογικά: Φτιαγμένο με τουλάχιστον 95% βιολογικά συστατικά
Φτιαγμένο με οργανικά συστατικά: Φτιαγμένο με ένα ελάχιστο
70% και βιολογικά συστατικά με αυστηρούς περιορισμούς για το υπόλοιπο 30%.
Προϊόντα με λιγότερο από 70% βιολογικά συστατικά μπορεί να
περιέχουν βιολογικά παραγόμενα συστατικά αναγραφόμενα στον πίνακα πλευρικός του
πακέτου, αλλά δεν αναφέρονται στο μπροστινό μέρος της συσκευασίας
Η απάντηση επομένως στο δίλημμα αν αξίζουν το κόπο είναι
θετική, ακολουθώντας πάντα τη συνταγή για την ισορροπημένη διατροφή που είναι
το γνωστό τρίπτυχο ποικιλία τροφίμων –μέτρο και ισορροπία.
Πριν το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και για χιλιάδες χρόνια η
γεωργία ήταν 100% Organic.
Και η έμφαση δίδονταν όχι μόνο στην ποσότητα (δεν υπήρχαν κατεψυγμένα,
δεν υπήρχε άλλωστε και ρεύμα) αλλά στην ποιότητα των παραγόμενων αγροτικών προϊόντων.
Εξ ου και η έκφραση: καλά κρασιά…
Η διάχυση της πληροφορίας όσον αφορά την υγιεινή διατροφή ιδιαίτερα
για τα μικρά παιδιά έδωσε την αφορμή και το κίνητρο να επανέλθει η βιολογική
ενασχόληση.
Ας ελπίσουμε να υπάρξουν αρκετοί νέοι αγρότες που θα αγκαλιάσουν
την επαναφορά της Organic Bio καλλιέργειας. Αγροτικές
Ευκαιρίες.
δείτε μας και στο facebook : Αγροτικές Ευκαιρίες
Χρυσάφι στὸ μπουκάλι!
Κάποιες χρήσιμες πληροφορίες γιὰ τὸ χρυσάφι τῆς ζωῆς μας, τὸ ἐλαιόλαδον.
Καλὸ νὰ τὶς γνωρίζουμε.
Καὶ μία λεπτομέρεια, ποὺ δυστυχῶς δὲν μπορουμε νὰ ἐλέγξουμε ἄμεσα, παρὰ μόνον μὲ τὴν ὑποστήριξι ἐργαστηρίων.
Ἡ ἰδανικὴ θερμοκρασία ἐπεξεργασίας τοῦ ἐλαιολάδου, πρὸ κειμένου νὰ τὸ παραλάβουμε ἀπὸ τὴν ἐλιά, εἶναι 36 βαθμοί. Γιατί ἄρα γέ;
Κρατᾶμε τὸ παρακάτω, θὰ μᾶς χρειαστῇ σίγουρα.
Το πολύτιμο λάδι και τα μυστικά του αποτελούν θησαυρό για την υγεία
Ολοι μας απολαμβάνουμε το ανεκτίμητο για την υγεία μας πρασινοκίτρινο υγρό, δώρο της μεσογειακής φύσης. Ποιά είναι όμως τα ευεργετικά συστατικά του λαδιού και τί μπορούμε να κάνουμε εμείς για να ενισχύσουμε την ευεργετική δράση τους; Ποιό λάδι είναι το «καλύτερο» και πώς να το μεταχειριστούμε; Πότε πρέπει να συνθλίβονται οι ελιές και τί συμβαίνει μέσα σε ένα ελαιοτριβείο; Τί προδίδουν οι ονομασίες των διαφόρων ειδών λαδιού στις συσκευασίες και πόσο βάζει κάθε φορά το… δαχτυλάκι της η Χημεία προκειμένου το αποτέλεσμα να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές; Αυτά και αρκετά ακόμη «μυστικά» του λαδιού μπορείτε να διαβάσετε στις σελίδες που ακολουθούν.
Μέσα στον Νοέμβριο αρχίζει η συγκομιδή του ελαιοκάρπου που πρέπει να πάρει όσο πιο γρήγορα γίνεται τον δρόμο για το ελαιοτριβείο. Θα είναι μια καλή χρονιά η εφετινή, λένε οι παραγωγοί και μένει να δούμε πώς θα φθάσει αυτό και στον καταναλωτή στην καλύτερη και υγιεινότερη μορφή.
Tip: Facebook : Αγροτικές Εκπαιδευτικές ευκαιρίες
Πόσους λύχνους έχετε στο σπίτι;
Αυτό θα μπορούσε να είναι ερώτηση του εφοριακού της προϊστορικής εποχής. Γιατί; Διότι ο φωτισμός της μινωικής εποχής γινόταν με λυχνάρια που έκαιγαν ελαιόλαδο. Και οι πλούσιοι της εποχής ξεχώριζαν εκτός των άλλων και από το πόσο λάδι κατανάλωναν. Αλλά δεν το ξόδευαν μόνον εκεί. Για τον φωτισμό τους δηλαδή αλλά ήταν και ένα σύμβολο πλούτου αφού οι πιο φτωχοί περνούσαν με κρίθινο παξιμάδι, βουτηγμένο τις πιο πολλές φορές σε νερωμένο κρασί και τρώγοντας σπόρους διαφόρων δημητριακών ενώ οι πιο πλούσιοι είχαν περισσότερο ελαιόλαδο στο διαιτολόγιό τους και λιγότερους σπόρους. Αργότερα έγινε από τον Ιπποκράτη μια πιο συστηματική καταγραφή και των θεραπευτικών ιδιοτήτων του ελαιολάδου και αυτές έφθασαν κοντά στις εξήντα, ενώ από τον λόγο του Λυσία «Περί σηκού απολογία» επιβεβαιώνεται ότι υπήρχαν και ιερές ελιές στην Αθήνα και κάποιος σύρθηκε ως το δικαστήριο με κίνδυνο, αν καταδικαζόταν να εξοριστεί και να δημευθεί η περιουσία του, διότι κατηγορήθηκε πως ξερίζωσε ιερή ελιά και κατέστρεψε τον σηκό, δηλαδή το περιτείχισμα που την προφύλασσε και οριοθετούσε τον ιερό χώρο γύρω της. Ηδη στην εποχή των κλασικών χρόνων δηλαδή είχαν συνειδητοποιήσει οι άνθρωποι σε αυτόν τον τόπο την αξία ενός τέτοιου δέντρου και των καρπών του.Μέσα στον Νοέμβριο αρχίζει η συγκομιδή του ελαιοκάρπου που πρέπει να πάρει όσο πιο γρήγορα γίνεται τον δρόμο για το ελαιοτριβείο. Θα είναι μια καλή χρονιά η εφετινή, λένε οι παραγωγοί και μένει να δούμε πώς θα φθάσει αυτό και στον καταναλωτή στην καλύτερη και υγιεινότερη μορφή.
Tip: Facebook : Αγροτικές Εκπαιδευτικές ευκαιρίες
Πόσους λύχνους έχετε στο σπίτι;
Υπάρχει μια επιστήμη που ονομάζεται (παλαιο)γυρεολογία και ανάμεσα στα ενδιαφέροντά της είναι να αναλύονται κόκκοι γύρης από διάφορα δέντρα που καταφέρνουν να ανιχνεύσουν οι ερευνητές όταν αυτοί ξέμειναν στον βυθό παλαιών λιμνών και ελών. Επειδή λοιπόν μπορούν να ξεχωρίσουν και σε ποιο δέντρο ανήκουν οι διάφοροι κόκκοι γύρης βρίσκουν ότι ελιές καλλιεργούνταν σε Ηπειρο, Θεσσαλία, Ανατολική Στερεά, Βοιωτία, Κρήτη. Ελαιόλαδο σε θραύσματα αγγείων ανιχνεύθηκε επίσης από τη Νεολιθική εποχή ενώ απολιθώματα φύλλων ελιάς από τις Κυκλάδες θεωρήθηκε ότι έχουν ηλικία πενήντα ή και εξήντα χιλιάδων ετών! Οπότε δεν πρέπει να είναι υπερβολική και η άποψη ότι από τη Νεολιθική ακόμη εποχή είχαμε δέντρα ελιάς όχι πλέον σε άγρια κατάσταση αλλά αντικείμενα συστηματικής καλλιέργειας και περιποίησης αφού συγγραφείς όπως ο Θεόφραστος και ο Πλίνιος συνιστούσαν, σε πλήρη αντίθεση με ό,τι γίνεται σήμερα, να μη ραβδίζουν τα ελαιόδεντρα και ακόμη να προσέχουν να μην καταστρέφουν φύλλα και τρυφερά βλαστάρια.
Η ακτινογραφία του λαδιού
Ενα ελαφρά τροποποιημένο μόριο γλυκερίνης που έχουν προσκολληθεί σε αυτό τρεις ουρές από 6 ως 26 άτομα άνθρακα δεσμευμένα μεταξύ τους με απλούς ή διπλούς δεσμούς είναι η πιο υποτυπώδης περιγραφή των μορίων που συγκροτούν ό,τι συνηθίζουμε να αποκαλούμε λιπαρή ουσία. Συνήθως τα ζωικά λίπη, όπως είναι το βούτυρο για παράδειγμα, σε θερμοκρασία δωματίου είναι σε στερεά μορφή ενώ τα φυτικά λίπη που τα ονομάζουμε γενικά έλαια, είναι στην ίδια περιοχή θερμοκρασιών (15-25 βαθμοί Κελσίου) σε υγρή μορφή. Είναι οι «ουρές» αυτές, με το μήκος και τη μορφή τους που κάνουν να υπάρχει ποικιλία. Αλλες είναι σε ευθεία γραμμή, όταν οι άνθρακες συνδέονται μεταξύ τους με απλό δεσμό και τα αντίστοιχα λίπη ονομάζονται (κε)κορεσμένα, ενώ αυτές με διπλό δεσμό έχουν σχήμα τεθλασμένης και οι αντίστοιχες ουσίες με τέτοια μόρια ονομάζονται ακόρεστες. Είναι εύκολο να καταλάβουμε από αυτά τα λίγα ότι οι ουσίες με (κε)κορεσμένους δεσμούς, δηλαδή με ευθείες ουρές, δημιουργούν εύκολα κρυστάλλους και είναι σε πιο στέρεα μορφή σε συνηθισμένες θερμοκρασίες. Το αντίθετο συμβαίνει με τις ακόρεστες. Το ελαιόλαδο ανήκει στις ακόρεστες ουσίες, με ουρά 18 ατόμων άνθρακα και στερεοποιείται όταν η θερμοκρασία του πέσει κάτω από τους 13 βαθμούς.
Το κύριο λιπαρό οξύ του άθερμου, παρθένου αγουρέλαιο είναι το ελαϊκό, ένα λιπαρό οξύ ιδιαίτερα διαδεδομένο στο ελληνικό ελαιόλαδο. Το δεύτερο κατά σειρά λιπαρό οξύ του είναι το λινελαϊκό, ενώ επίσης περιέχει α-λινολενικό και αραχιδονικό.
Αντιοξειδωτική «βόμβα»
Η υψηλή περιεκτικότητα του άθερμου, παρθένου (αγουρ)έλαιου σε ελαϊκό οξύ το κάνει ανθεκτικό στην οξείδωση. Αυτό συμβαίνει, όχι μόνο γιατί είναι φτωχό σε πολυακόρεστα και πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, αλλά και επειδή είναι πλούσιο σε α-τοκοφερόλη.
Εδώ αξίζει να έχουμε υπόψη μας ότι και το ηλιέλαιο είναι πλούσιο σε α-τοκοφερόλη, αλλά είναι επίσης πλούσιο και σε πολυακόρεστα, κάτι που το καθιστά λιγότερο ευεργετικό ως προς την οξείδωση, σε σύγκριση με το αγουρέλαιο. Είναι προφανές ότι το ξερικό, άθερμο, παρθένο ελαιόλαδο προσφέρει έναν μοναδικό συνδυασμό από μονοακόρεστα, πολυακόρεστα και κορεσμένα λιπαρά οξέα. Αυτό το χαρακτηριστικό, σε συνδυασμό με τον πλούτο του σε αντιοξειδωτικά, του προσδίδει υψηλή διατροφική αξία. Διότι άλλα στοιχεία του είναι οι τοκοφερόλες (βιταμίνη Ε) και τα καροτενοειδή, όπως η ξανθοφύλλη, τα καροτένια και το λυκοπένιο. Οι τοκοφερόλες είναι γνωστά αντιοξειδωτικά και εμπεριέχονται στο άθερμο, παρθένο ελαιόλαδο σε συγκεντρώσεις περίπου 180 mg/kg. Οι τοκοφερόλες δρουν και ως βιταμίνη Ε και έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Το β-καροτένιο (βιταμίνη Α), που βρίσκεται σε συγκέντρωση 0,3-3,7 g/kg, αποτελεί άλλη μια ουσία του άθερμου, παρθένου ελαιολάδου με αντιοξειδωτική δράση.
Και κάτι αντικαρκινικό από… καρχαρία
Τέλος, σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών που συναντώνται σε αυτό το λάδι είναι οι φαινόλες και κυρίως η τυροσόλη και η υδροξυ-τυροσόλη. Περιέχει και υδρογονάνθρακες, με κύριο εκπρόσωπο το σκουαλένιο. Το σκουαλένιο οφείλει το όνομά του στο λατινικό όνομα του καρχαρία (squalus) γιατί ανιχνεύθηκε στο συκώτι του. Πέρα από το ότι είναι άριστο λιπαντικό για το δέρμα, είναι, καθώς φαίνεται, και αντικαρκινικό. Όπως αναφέρει ο κ. Αν. Βάρβογλης, ομότιμος καθηγητής της Οργανικής Χημείας, στο βιβλίο του «Η Χημεία στο πιάτο»: «Το γεγονός ότι ο καρχαρίας δεν αναπτύσσει όγκους προβλημάτισε από καιρό τους επιστήμονες που προσπαθούν να συνδέσουν τις μεγάλες ποσότητες σκουαλενίου με τη μοναδική ανθεκτικότητά του σε μια ασθένεια όπου κανένα άλλο ζώο δεν έχει ανοσία… Τελευταία διαφημίζεται ότι δρα προφυλακτικά και εναντίον του καρκίνου, χωρίς όμως ακόμη κλινική τεκμηρίωση». Μόνο που όταν το λάδι υφίσταται πολλές επεξεργασίες, ουσίες όπως το σκουαλένιο χάνονται στον δρόμο.
Μιλώντας με έναν επαγγελματία
Σήμερα η σαλάτα μας γίνεται με χειρότερα λαχανικά από εκείνη που έφτιαχναν οι παππούδες και οι πατεράδες μας ακόμη. Σε αυτήν όμως τη σαλάτα βάζουμε σήμερα καλύτερο λάδι από ό,τι οι παππούδες και οι πατεράδες μας. Μου το επιβεβαιώνει ο κ. Ν.Μαυροειδής, χημικός μηχανικός σε εταιρεία με έδρα στη Μάνη, που παράγει λάδι από ελαιώνες βιολογικής καλλιέργειας. «Εκτός από την καθαριότητα γενικά και τις βελτιωμένες συνθήκες αποθήκευσης», όπως μου λέει, «άφηναν παλαιότερα τις ελιές, αφού τις είχαν κόψει, λίγο παραπάνω προτού τις ρίξουν στις μυλόπετρες και αφυδατώνονταν για να παίρνουν περισσότερο πυκνό λάδι με λιγότερο νερό. Την ίδια στιγμή όμως γίνονταν διάφορες ζυμώσεις και αυτό είχε επίδραση στην ποιότητα». Διότι ο καρπός που παραμένει για αρκετές ημέρες, ή ακόμη χειρότερα εβδομάδες, ώσπου να πάει για ελαιοποίηση, αναπτύσσει μύκητες, ζύμες και βακτήρια (π.χ. λίπασες, δηλαδή ένζυμα που αποικοδομούν, δηλαδή αποσυναρμολογούν, το μόριό τους, κ.ά.), με αποτέλεσμα να βγαίνει από αυτόν ένα υποβαθμισμένο ελαιόλαδο. Τώρα πλέον είναι κοινή γνώση ότι ο ελαιόκαρπος, αφού κοπεί, πρέπει να περάσει όσο γίνεται πιο γρήγορα από τη διαδικασία της ελαιοτρίβησης.
Όποιος έχει περάσει την πόρτα ενός ελαιοτριβείου την εποχή της παραγωγής του λαδιού, από Νοέμβριο ως και το τέλος του Ιανουαρίου περίπου, ξέρει ότι νυχτώνει, ξημερώνει η εργασία εκεί μέσα δεν σταματά. Η θερμοκρασία του περιβάλλοντος όμως μπορεί να φθάσει αρκετά χαμηλά μέσα σε αυτό το διάστημα, ιδιαίτερα τις νύχτες, με συνέπεια να υπάρχει κίνδυνος να παγώσει το λάδι. Γι’ αυτό πρέπει να επικρατεί μια υψηλότερη θερμοκρασία στη διάρκεια της έκθλιψης του λαδιού από τον ελαιόκαρπο. Έτσι ένα ελαιόλαδο επιτρέπεται να το αποκαλούμε «άθερμο» και αγνό παρθένο όταν η θερμοκρασία έκθλιψης και αυτή του νερού, που συνήθως προσθέτουμε για να διευκολυνθεί η διαδικασία, δεν ξεπερνούν σε κανένα στάδιο τους 24 ή το πολύ τους 28 βαθμούς Κελσίου. Αν το ελαιόλαδο αυτό έχει εξαχθεί σε παραδοσιακό ελαιοτριβείο (υδραυλικό πιεστήριο) στην ετικέτα μπορεί να αναγράφεται και η ένδειξη «πρώτη πίεση εν ψυχρώ». Αν έχει εξαχθεί σε σύγχρονο φυγοκεντρικό ελαιοτριβείο, στην ετικέτα μπορεί να αναγράφεται η ένδειξη «εξαγωγή εν ψυχρώ».
Η ακτινογραφία του λαδιού
Ενα ελαφρά τροποποιημένο μόριο γλυκερίνης που έχουν προσκολληθεί σε αυτό τρεις ουρές από 6 ως 26 άτομα άνθρακα δεσμευμένα μεταξύ τους με απλούς ή διπλούς δεσμούς είναι η πιο υποτυπώδης περιγραφή των μορίων που συγκροτούν ό,τι συνηθίζουμε να αποκαλούμε λιπαρή ουσία. Συνήθως τα ζωικά λίπη, όπως είναι το βούτυρο για παράδειγμα, σε θερμοκρασία δωματίου είναι σε στερεά μορφή ενώ τα φυτικά λίπη που τα ονομάζουμε γενικά έλαια, είναι στην ίδια περιοχή θερμοκρασιών (15-25 βαθμοί Κελσίου) σε υγρή μορφή. Είναι οι «ουρές» αυτές, με το μήκος και τη μορφή τους που κάνουν να υπάρχει ποικιλία. Αλλες είναι σε ευθεία γραμμή, όταν οι άνθρακες συνδέονται μεταξύ τους με απλό δεσμό και τα αντίστοιχα λίπη ονομάζονται (κε)κορεσμένα, ενώ αυτές με διπλό δεσμό έχουν σχήμα τεθλασμένης και οι αντίστοιχες ουσίες με τέτοια μόρια ονομάζονται ακόρεστες. Είναι εύκολο να καταλάβουμε από αυτά τα λίγα ότι οι ουσίες με (κε)κορεσμένους δεσμούς, δηλαδή με ευθείες ουρές, δημιουργούν εύκολα κρυστάλλους και είναι σε πιο στέρεα μορφή σε συνηθισμένες θερμοκρασίες. Το αντίθετο συμβαίνει με τις ακόρεστες. Το ελαιόλαδο ανήκει στις ακόρεστες ουσίες, με ουρά 18 ατόμων άνθρακα και στερεοποιείται όταν η θερμοκρασία του πέσει κάτω από τους 13 βαθμούς.
Το κύριο λιπαρό οξύ του άθερμου, παρθένου αγουρέλαιο είναι το ελαϊκό, ένα λιπαρό οξύ ιδιαίτερα διαδεδομένο στο ελληνικό ελαιόλαδο. Το δεύτερο κατά σειρά λιπαρό οξύ του είναι το λινελαϊκό, ενώ επίσης περιέχει α-λινολενικό και αραχιδονικό.
Αντιοξειδωτική «βόμβα»
Η υψηλή περιεκτικότητα του άθερμου, παρθένου (αγουρ)έλαιου σε ελαϊκό οξύ το κάνει ανθεκτικό στην οξείδωση. Αυτό συμβαίνει, όχι μόνο γιατί είναι φτωχό σε πολυακόρεστα και πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, αλλά και επειδή είναι πλούσιο σε α-τοκοφερόλη.
Εδώ αξίζει να έχουμε υπόψη μας ότι και το ηλιέλαιο είναι πλούσιο σε α-τοκοφερόλη, αλλά είναι επίσης πλούσιο και σε πολυακόρεστα, κάτι που το καθιστά λιγότερο ευεργετικό ως προς την οξείδωση, σε σύγκριση με το αγουρέλαιο. Είναι προφανές ότι το ξερικό, άθερμο, παρθένο ελαιόλαδο προσφέρει έναν μοναδικό συνδυασμό από μονοακόρεστα, πολυακόρεστα και κορεσμένα λιπαρά οξέα. Αυτό το χαρακτηριστικό, σε συνδυασμό με τον πλούτο του σε αντιοξειδωτικά, του προσδίδει υψηλή διατροφική αξία. Διότι άλλα στοιχεία του είναι οι τοκοφερόλες (βιταμίνη Ε) και τα καροτενοειδή, όπως η ξανθοφύλλη, τα καροτένια και το λυκοπένιο. Οι τοκοφερόλες είναι γνωστά αντιοξειδωτικά και εμπεριέχονται στο άθερμο, παρθένο ελαιόλαδο σε συγκεντρώσεις περίπου 180 mg/kg. Οι τοκοφερόλες δρουν και ως βιταμίνη Ε και έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Το β-καροτένιο (βιταμίνη Α), που βρίσκεται σε συγκέντρωση 0,3-3,7 g/kg, αποτελεί άλλη μια ουσία του άθερμου, παρθένου ελαιολάδου με αντιοξειδωτική δράση.
Και κάτι αντικαρκινικό από… καρχαρία
Μιλώντας με έναν επαγγελματία
Σήμερα η σαλάτα μας γίνεται με χειρότερα λαχανικά από εκείνη που έφτιαχναν οι παππούδες και οι πατεράδες μας ακόμη. Σε αυτήν όμως τη σαλάτα βάζουμε σήμερα καλύτερο λάδι από ό,τι οι παππούδες και οι πατεράδες μας. Μου το επιβεβαιώνει ο κ. Ν.Μαυροειδής, χημικός μηχανικός σε εταιρεία με έδρα στη Μάνη, που παράγει λάδι από ελαιώνες βιολογικής καλλιέργειας. «Εκτός από την καθαριότητα γενικά και τις βελτιωμένες συνθήκες αποθήκευσης», όπως μου λέει, «άφηναν παλαιότερα τις ελιές, αφού τις είχαν κόψει, λίγο παραπάνω προτού τις ρίξουν στις μυλόπετρες και αφυδατώνονταν για να παίρνουν περισσότερο πυκνό λάδι με λιγότερο νερό. Την ίδια στιγμή όμως γίνονταν διάφορες ζυμώσεις και αυτό είχε επίδραση στην ποιότητα». Διότι ο καρπός που παραμένει για αρκετές ημέρες, ή ακόμη χειρότερα εβδομάδες, ώσπου να πάει για ελαιοποίηση, αναπτύσσει μύκητες, ζύμες και βακτήρια (π.χ. λίπασες, δηλαδή ένζυμα που αποικοδομούν, δηλαδή αποσυναρμολογούν, το μόριό τους, κ.ά.), με αποτέλεσμα να βγαίνει από αυτόν ένα υποβαθμισμένο ελαιόλαδο. Τώρα πλέον είναι κοινή γνώση ότι ο ελαιόκαρπος, αφού κοπεί, πρέπει να περάσει όσο γίνεται πιο γρήγορα από τη διαδικασία της ελαιοτρίβησης.
Όποιος έχει περάσει την πόρτα ενός ελαιοτριβείου την εποχή της παραγωγής του λαδιού, από Νοέμβριο ως και το τέλος του Ιανουαρίου περίπου, ξέρει ότι νυχτώνει, ξημερώνει η εργασία εκεί μέσα δεν σταματά. Η θερμοκρασία του περιβάλλοντος όμως μπορεί να φθάσει αρκετά χαμηλά μέσα σε αυτό το διάστημα, ιδιαίτερα τις νύχτες, με συνέπεια να υπάρχει κίνδυνος να παγώσει το λάδι. Γι’ αυτό πρέπει να επικρατεί μια υψηλότερη θερμοκρασία στη διάρκεια της έκθλιψης του λαδιού από τον ελαιόκαρπο. Έτσι ένα ελαιόλαδο επιτρέπεται να το αποκαλούμε «άθερμο» και αγνό παρθένο όταν η θερμοκρασία έκθλιψης και αυτή του νερού, που συνήθως προσθέτουμε για να διευκολυνθεί η διαδικασία, δεν ξεπερνούν σε κανένα στάδιο τους 24 ή το πολύ τους 28 βαθμούς Κελσίου. Αν το ελαιόλαδο αυτό έχει εξαχθεί σε παραδοσιακό ελαιοτριβείο (υδραυλικό πιεστήριο) στην ετικέτα μπορεί να αναγράφεται και η ένδειξη «πρώτη πίεση εν ψυχρώ». Αν έχει εξαχθεί σε σύγχρονο φυγοκεντρικό ελαιοτριβείο, στην ετικέτα μπορεί να αναγράφεται η ένδειξη «εξαγωγή εν ψυχρώ».
Τι είναι το ψυχρής έκθλιψης;
Το άθερμο ελαιόλαδο ή ελαιόλαδο ψυχρής έκθλιψης είναι το παρθένο ελαιόλαδο που παραλαμβάνεται από την πρώτη έκθλιψη του ελαιοπολτού που έχουν δημιουργήσει οι μυλόπετρες έπειτα από μισής ώρας τουλάχιστον επεξεργασία. Ο καφέ αυτός πολτός έχει τοποθετηθεί μέσα σε πλεκτούς σάκους, έχει πιεστεί ή φυγοκεντρηθεί, χωρίς να επιτρέπεται η θέρμανσή του. Επειδή όμως περιέχει και άλλο λάδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ζεστό νερό και εκ νέου πίεση για να αποκτηθεί μια πρόσθετη ποσότητα λαδιού μόνο που διάφορα ωφέλιμα στοιχεία διαλυτά στο νερό όπως οι πολύτιμες φαινόλες φεύγουν και αυτές μαζί. Αν το νερό είναι θερμοκρασίας 45 ως 63 βαθμών Κελσίου ονομάζεται αγνό ελαιόλαδο θερμής έκθλιψης.
Είναι γνωστό ότι η θέρμανση πολλές φορές στα τρόφιμα αλλοιώνει την ποιότητά τους, «καταστρέφει» τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία, καθώς και άλλα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά. Έτσι από τότε που εμφανίστηκαν οι διάφοροι χαρακτηρισμοί όπως άθερμο ή ψυχρής έκθλιψης, μου είχε δημιουργηθεί η απορία: αφού γίνονται τόσες προσπάθειες ώστε να μην ξεπεράσει το λάδι στο στάδιο της παραγωγής του θερμοκρασίες 28 ή έστω 63 βαθμών Κελσίου – γιατί τότε θα έχουμε τα δυσάρεστα αποτελέσματα που περιγράφηκαν –, όταν αυτό μαγειρεύεται, είτε σε βραστό φαγητό είτε μπαίνει στο τηγάνι, όπου οι θερμοκρασίες είναι σίγουρα υψηλότερες, τότε τι γίνεται; Η εξήγηση που μου έδωσε ο κ. Μαυροειδής είναι πως πραγματικά μόνο στις χαμηλές θερμοκρασίες έκθλιψης το λάδι διατηρεί όλα τα συστατικά του και το άρωμά του. Όσο αυξάνουμε τη θερμοκρασία κάποια από αυτά αρχίζουν να χάνονται. Και έτσι μπορεί να θεωρηθεί και ως αρκετά έγκυρη η συμβουλή, όταν μπορούμε, να προσθέτουμε το λάδι στο τέλος του μαγειρέματος ορισμένων φαγητών και όχι στην αρχή.
Ο καθένας καταλαβαίνει πως ο καταναλωτής δεν μπορεί να ελέγξει εύκολα σε τι θερμοκρασίες έχει παραχθεί το λάδι που πρόκειται να αγοράσει και ποια ήταν η μεταχείριση του ελαιοκάρπου από τη στιγμή που έφυγε από το δέντρο, αν και είναι σίγουρο ότι αυτή τη «μεταχείριση» θα τη βρει μέσα στο λάδι του. Πάντως ο συνομιλητής μου είχε απλά να προτείνει να ισχύσουν οι προδιαγραφές ISO 9001 και ISO 22000 όπου οι χειριστές υποχρεώνονται να καταγράφουν με λεπτομέρειες τις θερμοκρασίες και τις συνθήκες γενικά στα διάφορα στάδια της έκθλιψης.
Προσοχή στη συσκευασία!
Επίσης πρέπει να εκλείψουν τελείως οι συσκευασίες σε πλαστικά δοχεία τύπου PVC, γιατί αυτά είχαν κατασκευαστεί για τη διακίνηση νερού και διάφορα βλαβερά για τον ανθρώπινο οργανισμό στοιχεία, αδιάλυτα στο νερό, μπορούσαν να φθάσουν ως την τροφή μας και πιθανόν και μέσα στον οργανισμό μας. Τέτοιο ήταν, για παράδειγμα, κάποιο υλικό που προσέθεταν ώστε να γίνεται πιο μαλακό και πιο εύχρηστο το PVC, αλλά αυτό ήταν διαλυτό στα λίπη και επομένως και στο ελαιόλαδο. Γι’ αυτό οι πιο σίγουρες συσκευασίες είναι το γυάλινο δοχείο, το ανοξείδωτο μεταλλικό ενώ από παλιά είναι γνωστό το δοχείο από πηλό, που το έχουμε αφήσει όμως πρώτα να μείνει γεμάτο με νερό μια εβδομάδα περίπου.
10 ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Γιατί κάποιοι διαφημίζουν το αγουρέλαιο;
Όταν ο καρπός της ελιάς κόβεται και πηγαίνει στο ελαιοτριβείο πιο άγουρος περιέχει περισσότερη ελαιοευρωπαΐνη, μια πικρή αλλά ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία.
Γιατί θεωρούνται οι πράσινες ελιές πιο ωφέλιμες;
Διότι όσο ωριμάζει η ελιά τόσο ελαττώνονται (πέφτουν σχεδόν στο μισό) οι πολύτιμες φαινόλες.
Γιατί κάνουμε τη διάκριση σε λάδι που προκύπτει από πίεση και σε λάδι που προκύπτει από φυγοκέντριση;
Διότι με τη φυγοκέντριση έχουμε απώλεια κάποιων φαινολών.
Υπάρχουν διαφορές ως προς την ωφελιμότητα ανάμεσα στα διάφορα φυτικά λάδια;
Όπως έχουν δείξει σχετικές έρευνες, άλλα φυτικά έλαια όπως το σογιέλαιο, το βαμβακέλαιο και το ηλιέλαιο περιέχουν λιγότερες αντιοξειδωτικές ουσίες, ελαϊκό οξύ και βιταμίνη Ε.
Πώς καταλαβαίνουμε το νοθευμένο λάδι;
Μάλλον δεν μπορούμε να το καταλάβουμε έτσι χωρίς εργαστηριακή υποστήριξη. Το μόνο που μπορούμε να προσέξουμε είναι πως το χρώμα του πρέπει να είναι από σκούρο πράσινο ως ανοιχτό χρυσοπράσινο. Ελαιόλαδα με πολύ ανοικτό χρώμα είναι οξειδωμένα ή παλιά. Εξαίρεση αποτελούν τα ελαιόλαδα της Μυτιλήνης που είναι από τη φύση τους κίτρινα. Επίσης να αποφεύγουμε να αγοράζουμε χύμα λάδι ιδιαίτερα σε διάφανα και πλαστικά δοχεία διότι και το φως το αλλοιώνει.
Το ελαιόλαδο έχει περισσότερες θερμίδες από άλλα σπορέλαια;
Όχι, έχει ακριβώς τις ίδιες. Δίνει δηλαδή περίπου 9 χιλιοθερμίδες με κάθε γραμμάριο που καταναλώνουμε.
Το λάδι που παγώνει στο ψυγείο είναι νοθευμένο;
Όχι, απλά δεν έχει φιλτραριστεί ή δεν έχει μείνει για έναν ή δυο μήνες σε δεξαμενές για να κατακαθίσουν διάφορες φυτικές ουσίες που περιείχε.
Τι είναι η οξύτητα;
Η οξύτητα είναι ένας από τους δείκτες αξιολόγησης και κατάταξης ενός ελαιολάδου. Εκφράζεται συνήθως επί τοις εκατό (π.χ. το Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο έχει οξύτητες 0-1%) και αντιπροσωπεύει το ποσοστό ελεύθερων λιπαρών οξέων. Η οξύτητα, εκφραζόμενη σε ελαϊκό οξύ, επιτρέπεται να είναι κατά μέγιστο 1 g ανά 100 g στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Η οξύτητα οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως στον τρόπο συγκομιδής και αποθήκευσης του καρπού, στο στάδιο ωρίμανσής του κ.λπ. Η μακρόχρονη αποθήκευση του καρπού πριν από την έκθλιψη, καθώς και το στοίβαγμα του καρπού σε μεγάλους σωρούς προκαλεί σημαντική αλλοίωση της γεύσης λόγω αύξησης της οξύτητάς του. Η αυξημένη οξύτητα δίνει μια «τσουχτερή», δυσάρεστη επίγευση στο προϊόν. Επίσης τα ελαιόλαδα με υψηλή οξύτητα αλλοιώνονται ευκολότερα και γρηγορότερα από τα άλλα.
Υπάρχουν πολλά «παρθένα»;
Στα «παρθένα» ελαιόλαδα έχουμε 4 κατηγορίες: «εξαιρετικό ή έξτρα παρθένο» με «οξύτητα» από δέκατα ως 1 γραμμάριο ελαϊκού οξέος στα 100 γραμμάρια. «Παρθένο» με οξύτητα ως 2 γραμμάρια ελαϊκού στα 100. «Κοινό παρθένο» με οξύτητα ως και 3,3 και τέλος «μειονεκτικό ή λαμπάντε» με οξύτητα επάνω από το 3,3.
Και οι ονομασίες ραφιναρισμένο και κουπέ τι σημαίνουν;
Υπάρχει πράγματι το «ραφιναρισμένο» λάδι που προέρχεται από λάδια «πρώην ακατάλληλα» (από ελιές χαλασμένες, κακή θερμοκρασία φύλαξης κ.λπ.) και η Χημεία ανέλαβε το λίφτινγκ τους. Προστίθεται καυστικό νάτριο (που μετά αφαιρείται) για εξουδετέρωση των ελεύθερων λιπαρών οξέων, άλλες ουσίες για να φύγει το κακό χρώμα και ακόμη το ζεσταίνουν πολύ γρήγορα στους 180 βαθμούς με απουσία οξυγόνου για να εξατμιστούν οι ανεπιθύμητες οσμές. Όταν το ελαιόλαδο «εξευγενιστεί» θεωρείται ότι μπορεί να καταναλωθεί. Συχνά απαιτείται μετάγγιση, πλύσιμο, διύλιση και αφαίρεση με διαλύτες και διαδοχικές διηθήσεις της ελαιώδους διάλυσης με επανάκτηση του διαλύτη. Έπειτα από όλα αυτά το αναμιγνύουν με παρθένο ελαιόλαδο και προκύπτει το λάδι κουπέ, με οξύτητα κάτω από 1,5. (βῆμα)
Βιολογική καλλιέργεια ελιάς.
..............................................................................................................................................................
Αθήνα 27 Νοεμβρίου 2011 .
ΔΗΩ
ΠΗΓΗ : Περίεργα - PERIERGAA: Ιπποφαές: Το μαγικό φυτό του Μεγάλου Αλεξάνδρου!!
Τηλέφωνο: 210.8818416
Οι Έλληνες «ψηφίζουν» βιολογικά προϊόντα
Το άθερμο ελαιόλαδο ή ελαιόλαδο ψυχρής έκθλιψης είναι το παρθένο ελαιόλαδο που παραλαμβάνεται από την πρώτη έκθλιψη του ελαιοπολτού που έχουν δημιουργήσει οι μυλόπετρες έπειτα από μισής ώρας τουλάχιστον επεξεργασία. Ο καφέ αυτός πολτός έχει τοποθετηθεί μέσα σε πλεκτούς σάκους, έχει πιεστεί ή φυγοκεντρηθεί, χωρίς να επιτρέπεται η θέρμανσή του. Επειδή όμως περιέχει και άλλο λάδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ζεστό νερό και εκ νέου πίεση για να αποκτηθεί μια πρόσθετη ποσότητα λαδιού μόνο που διάφορα ωφέλιμα στοιχεία διαλυτά στο νερό όπως οι πολύτιμες φαινόλες φεύγουν και αυτές μαζί. Αν το νερό είναι θερμοκρασίας 45 ως 63 βαθμών Κελσίου ονομάζεται αγνό ελαιόλαδο θερμής έκθλιψης.
Είναι γνωστό ότι η θέρμανση πολλές φορές στα τρόφιμα αλλοιώνει την ποιότητά τους, «καταστρέφει» τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία, καθώς και άλλα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά. Έτσι από τότε που εμφανίστηκαν οι διάφοροι χαρακτηρισμοί όπως άθερμο ή ψυχρής έκθλιψης, μου είχε δημιουργηθεί η απορία: αφού γίνονται τόσες προσπάθειες ώστε να μην ξεπεράσει το λάδι στο στάδιο της παραγωγής του θερμοκρασίες 28 ή έστω 63 βαθμών Κελσίου – γιατί τότε θα έχουμε τα δυσάρεστα αποτελέσματα που περιγράφηκαν –, όταν αυτό μαγειρεύεται, είτε σε βραστό φαγητό είτε μπαίνει στο τηγάνι, όπου οι θερμοκρασίες είναι σίγουρα υψηλότερες, τότε τι γίνεται; Η εξήγηση που μου έδωσε ο κ. Μαυροειδής είναι πως πραγματικά μόνο στις χαμηλές θερμοκρασίες έκθλιψης το λάδι διατηρεί όλα τα συστατικά του και το άρωμά του. Όσο αυξάνουμε τη θερμοκρασία κάποια από αυτά αρχίζουν να χάνονται. Και έτσι μπορεί να θεωρηθεί και ως αρκετά έγκυρη η συμβουλή, όταν μπορούμε, να προσθέτουμε το λάδι στο τέλος του μαγειρέματος ορισμένων φαγητών και όχι στην αρχή.
Ο καθένας καταλαβαίνει πως ο καταναλωτής δεν μπορεί να ελέγξει εύκολα σε τι θερμοκρασίες έχει παραχθεί το λάδι που πρόκειται να αγοράσει και ποια ήταν η μεταχείριση του ελαιοκάρπου από τη στιγμή που έφυγε από το δέντρο, αν και είναι σίγουρο ότι αυτή τη «μεταχείριση» θα τη βρει μέσα στο λάδι του. Πάντως ο συνομιλητής μου είχε απλά να προτείνει να ισχύσουν οι προδιαγραφές ISO 9001 και ISO 22000 όπου οι χειριστές υποχρεώνονται να καταγράφουν με λεπτομέρειες τις θερμοκρασίες και τις συνθήκες γενικά στα διάφορα στάδια της έκθλιψης.
Προσοχή στη συσκευασία!
Επίσης πρέπει να εκλείψουν τελείως οι συσκευασίες σε πλαστικά δοχεία τύπου PVC, γιατί αυτά είχαν κατασκευαστεί για τη διακίνηση νερού και διάφορα βλαβερά για τον ανθρώπινο οργανισμό στοιχεία, αδιάλυτα στο νερό, μπορούσαν να φθάσουν ως την τροφή μας και πιθανόν και μέσα στον οργανισμό μας. Τέτοιο ήταν, για παράδειγμα, κάποιο υλικό που προσέθεταν ώστε να γίνεται πιο μαλακό και πιο εύχρηστο το PVC, αλλά αυτό ήταν διαλυτό στα λίπη και επομένως και στο ελαιόλαδο. Γι’ αυτό οι πιο σίγουρες συσκευασίες είναι το γυάλινο δοχείο, το ανοξείδωτο μεταλλικό ενώ από παλιά είναι γνωστό το δοχείο από πηλό, που το έχουμε αφήσει όμως πρώτα να μείνει γεμάτο με νερό μια εβδομάδα περίπου.
10 ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Γιατί κάποιοι διαφημίζουν το αγουρέλαιο;
Όταν ο καρπός της ελιάς κόβεται και πηγαίνει στο ελαιοτριβείο πιο άγουρος περιέχει περισσότερη ελαιοευρωπαΐνη, μια πικρή αλλά ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία.
Γιατί θεωρούνται οι πράσινες ελιές πιο ωφέλιμες;
Διότι όσο ωριμάζει η ελιά τόσο ελαττώνονται (πέφτουν σχεδόν στο μισό) οι πολύτιμες φαινόλες.
Γιατί κάνουμε τη διάκριση σε λάδι που προκύπτει από πίεση και σε λάδι που προκύπτει από φυγοκέντριση;
Διότι με τη φυγοκέντριση έχουμε απώλεια κάποιων φαινολών.
Υπάρχουν διαφορές ως προς την ωφελιμότητα ανάμεσα στα διάφορα φυτικά λάδια;
Όπως έχουν δείξει σχετικές έρευνες, άλλα φυτικά έλαια όπως το σογιέλαιο, το βαμβακέλαιο και το ηλιέλαιο περιέχουν λιγότερες αντιοξειδωτικές ουσίες, ελαϊκό οξύ και βιταμίνη Ε.
Πώς καταλαβαίνουμε το νοθευμένο λάδι;
Μάλλον δεν μπορούμε να το καταλάβουμε έτσι χωρίς εργαστηριακή υποστήριξη. Το μόνο που μπορούμε να προσέξουμε είναι πως το χρώμα του πρέπει να είναι από σκούρο πράσινο ως ανοιχτό χρυσοπράσινο. Ελαιόλαδα με πολύ ανοικτό χρώμα είναι οξειδωμένα ή παλιά. Εξαίρεση αποτελούν τα ελαιόλαδα της Μυτιλήνης που είναι από τη φύση τους κίτρινα. Επίσης να αποφεύγουμε να αγοράζουμε χύμα λάδι ιδιαίτερα σε διάφανα και πλαστικά δοχεία διότι και το φως το αλλοιώνει.
Το ελαιόλαδο έχει περισσότερες θερμίδες από άλλα σπορέλαια;
Όχι, έχει ακριβώς τις ίδιες. Δίνει δηλαδή περίπου 9 χιλιοθερμίδες με κάθε γραμμάριο που καταναλώνουμε.
Το λάδι που παγώνει στο ψυγείο είναι νοθευμένο;
Όχι, απλά δεν έχει φιλτραριστεί ή δεν έχει μείνει για έναν ή δυο μήνες σε δεξαμενές για να κατακαθίσουν διάφορες φυτικές ουσίες που περιείχε.
Τι είναι η οξύτητα;
Η οξύτητα είναι ένας από τους δείκτες αξιολόγησης και κατάταξης ενός ελαιολάδου. Εκφράζεται συνήθως επί τοις εκατό (π.χ. το Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο έχει οξύτητες 0-1%) και αντιπροσωπεύει το ποσοστό ελεύθερων λιπαρών οξέων. Η οξύτητα, εκφραζόμενη σε ελαϊκό οξύ, επιτρέπεται να είναι κατά μέγιστο 1 g ανά 100 g στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Η οξύτητα οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως στον τρόπο συγκομιδής και αποθήκευσης του καρπού, στο στάδιο ωρίμανσής του κ.λπ. Η μακρόχρονη αποθήκευση του καρπού πριν από την έκθλιψη, καθώς και το στοίβαγμα του καρπού σε μεγάλους σωρούς προκαλεί σημαντική αλλοίωση της γεύσης λόγω αύξησης της οξύτητάς του. Η αυξημένη οξύτητα δίνει μια «τσουχτερή», δυσάρεστη επίγευση στο προϊόν. Επίσης τα ελαιόλαδα με υψηλή οξύτητα αλλοιώνονται ευκολότερα και γρηγορότερα από τα άλλα.
Υπάρχουν πολλά «παρθένα»;
Στα «παρθένα» ελαιόλαδα έχουμε 4 κατηγορίες: «εξαιρετικό ή έξτρα παρθένο» με «οξύτητα» από δέκατα ως 1 γραμμάριο ελαϊκού οξέος στα 100 γραμμάρια. «Παρθένο» με οξύτητα ως 2 γραμμάρια ελαϊκού στα 100. «Κοινό παρθένο» με οξύτητα ως και 3,3 και τέλος «μειονεκτικό ή λαμπάντε» με οξύτητα επάνω από το 3,3.
Και οι ονομασίες ραφιναρισμένο και κουπέ τι σημαίνουν;
Υπάρχει πράγματι το «ραφιναρισμένο» λάδι που προέρχεται από λάδια «πρώην ακατάλληλα» (από ελιές χαλασμένες, κακή θερμοκρασία φύλαξης κ.λπ.) και η Χημεία ανέλαβε το λίφτινγκ τους. Προστίθεται καυστικό νάτριο (που μετά αφαιρείται) για εξουδετέρωση των ελεύθερων λιπαρών οξέων, άλλες ουσίες για να φύγει το κακό χρώμα και ακόμη το ζεσταίνουν πολύ γρήγορα στους 180 βαθμούς με απουσία οξυγόνου για να εξατμιστούν οι ανεπιθύμητες οσμές. Όταν το ελαιόλαδο «εξευγενιστεί» θεωρείται ότι μπορεί να καταναλωθεί. Συχνά απαιτείται μετάγγιση, πλύσιμο, διύλιση και αφαίρεση με διαλύτες και διαδοχικές διηθήσεις της ελαιώδους διάλυσης με επανάκτηση του διαλύτη. Έπειτα από όλα αυτά το αναμιγνύουν με παρθένο ελαιόλαδο και προκύπτει το λάδι κουπέ, με οξύτητα κάτω από 1,5. (βῆμα)
Βιολογική καλλιέργεια ελιάς.
..............................................................................................................................................................
Αθήνα 27 Νοεμβρίου 2011 .
ΔΗΩ
Ο Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων - ΔΗΩ, ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1993 και είναι Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία. Βασικός στόχος και σκοπός του Οργανισμού είναι η πιστοποίηση προϊόντων βιολογικής γεωργίας. Στους σκοπούς του Οργανισμού συμπεριλαμβάνεται και κάθε άλλη δράση ή ενέργεια που συμβάλλει στην ανάπτυξη και διάδοση της βιολογικής γεωργίας, αλλά και γενικότερα στην προστασία του περιβάλλοντος και στην προστασία της υγείας των καταναλωτών.
(Δη= μήτηρ, δηλαδή μητέρα της γης. Το Δη είναι συνώνυμο με την γη).
ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ
Ο Οργανισμός ΔΗΩ έχει εγκριθεί από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την απόφαση αριθμ. 372782, της 21ης Ιουλίου 1993, η οποία ανανεώθηκε με την απόφαση αριθμ. 240901, της 26ης Φεβρουαρίου 2002 του Υπουργού Γεωργίας, ως επίσημος φορέας Ελέγχου και Πιστοποίησης των Βιολογικών Προϊόντων.
Περισσότερα : http://www.dionet.gr/
Ανεβαίνουν οι «μετοχές» των βιολογικών προϊόντων
Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου 2011, 11:16
Τα τελευταία χρόνια, τα βιολογικά προϊόντα κερδίζουν όλο και μεγαλύτερη θέση στο τραπέζι μας.
Πολλοί τα προτιμούν, αφού το σύστημα παραγωγής τους αποφεύγει σε μεγάλο βαθμό ή αποκλείει μεταξύ άλλων τη χρήση χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, αλλά και την προσθήκη ζωικής προέλευσης τροφής (π.χ. ιχθυάλευρα) στην καθημερινή διατροφή των ζώων.
Γιατί είναι πιο ακριβά τα βιολογικά τρόφιμα;
Αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω των αυξημένων αναγκών τους. Ένα τρόφιμο, για να θεωρηθεί βιολογικό, πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις που θέτουν οι οργανισμοί πιστοποίησης. Οι έλεγχοι είναι αυστηροί και το κόστος για τους παραγωγούς μεγάλο.
Επιπλέον, τα πολλά εργατικά χέρια που απαιτεί η συγκομιδή, ο διαχωρισμός, η επεξεργασία και η διατήρησή τους, συντελούν στην αύξηση των τιμών.
Τι συμβαίνει με το βιολογικό κρέας;
Στη βιολογική κτηνοτροφία και πτηνοτροφία, οι έλεγχοι αφορούν πολλούς τομείς, όπως τον τρόπο σταβλισμού, την αντιμετώπιση των ασθενειών χωρίς αντιβιοτικά, τη σφαγή σε πιστοποιημένα σφαγεία.
Βασικό μέλημα των μονάδων αυτών είναι η διατροφή των ζώων να αποτελείται από βιολογικές φυτικές τροφές, όπως το καλαμπόκι και ο σανός.
Η βιολογική εκτροφή στοχεύει στη σωστή ανάπτυξη των ζώων με φυσικές μεθόδους και σύμφωνα με τους βιορυθμούς τους.
Τα προϊόντα που αναγράφουν στην ετικέτα «φυσικά» είναι βιολογικά;
Από όπου κι αν αγοράζουμε βιολογικά προϊόντα, πρέπει να αναζητάμε το σήμα πιστοποίησης. Τα τυποποιημένα βιολογικά προϊόντα φέρουν στη συσκευασία ειδική σήμανση, όπως το ευρωπαϊκό σήμα βιολογικής γεωργίας και το σήμα των φορέων πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων, όπως η ΔΗΩ, ο Ο.Π.Ε.ΓΕ.Π. - AGROCERT (Οργανισμός Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων), ο Σ.Ο.Γ.Ε. (Σύλλογος Οικολογικής Γεωργίας Ελλάδας), η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ Ε.Π.Ε., το Ινστιτούτο Ελέγχου Βιολογικών Προϊόντων ΒΙΟΕΛΛΑΣ.
Τα βιολογικά προϊόντα έχουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά;
Τα συμβατικά τρόφιμα, ιδιαίτερα τα λαχανικά, έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε νερό από τα βιολογικά, με αποτέλεσμα τη μικρότερη περιεκτικότητά τους σε θρεπτικά συστατικά ανά γραμμάριο προϊόντος.
Μελέτες σε ορισμένα βιολογικά και συμβατικά τρόφιμα (π.χ. μήλο, λάχανο, καρότο, καλαμπόκι, μαρούλι, πατάτα) έδειξαν ότι τα πρώτα περιείχαν μεγαλύτερο ποσοστό βιταμίνης C, σιδήρου, φωσφόρου και μαγνησίου από τα αντίστοιχα συμβατικά, ενώ για τα υπόλοιπα συστατικά δεν υπάρχουν σαφή δεδομένα.
Πηγή: Vita
Γιατί είναι πιο ακριβά τα βιολογικά τρόφιμα;
Αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω των αυξημένων αναγκών τους. Ένα τρόφιμο, για να θεωρηθεί βιολογικό, πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις που θέτουν οι οργανισμοί πιστοποίησης. Οι έλεγχοι είναι αυστηροί και το κόστος για τους παραγωγούς μεγάλο.
Επιπλέον, τα πολλά εργατικά χέρια που απαιτεί η συγκομιδή, ο διαχωρισμός, η επεξεργασία και η διατήρησή τους, συντελούν στην αύξηση των τιμών.
Τι συμβαίνει με το βιολογικό κρέας;
Στη βιολογική κτηνοτροφία και πτηνοτροφία, οι έλεγχοι αφορούν πολλούς τομείς, όπως τον τρόπο σταβλισμού, την αντιμετώπιση των ασθενειών χωρίς αντιβιοτικά, τη σφαγή σε πιστοποιημένα σφαγεία.
Βασικό μέλημα των μονάδων αυτών είναι η διατροφή των ζώων να αποτελείται από βιολογικές φυτικές τροφές, όπως το καλαμπόκι και ο σανός.
Η βιολογική εκτροφή στοχεύει στη σωστή ανάπτυξη των ζώων με φυσικές μεθόδους και σύμφωνα με τους βιορυθμούς τους.
Τα προϊόντα που αναγράφουν στην ετικέτα «φυσικά» είναι βιολογικά;
Από όπου κι αν αγοράζουμε βιολογικά προϊόντα, πρέπει να αναζητάμε το σήμα πιστοποίησης. Τα τυποποιημένα βιολογικά προϊόντα φέρουν στη συσκευασία ειδική σήμανση, όπως το ευρωπαϊκό σήμα βιολογικής γεωργίας και το σήμα των φορέων πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων, όπως η ΔΗΩ, ο Ο.Π.Ε.ΓΕ.Π. - AGROCERT (Οργανισμός Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων), ο Σ.Ο.Γ.Ε. (Σύλλογος Οικολογικής Γεωργίας Ελλάδας), η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ Ε.Π.Ε., το Ινστιτούτο Ελέγχου Βιολογικών Προϊόντων ΒΙΟΕΛΛΑΣ.
Τα βιολογικά προϊόντα έχουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά;
Τα συμβατικά τρόφιμα, ιδιαίτερα τα λαχανικά, έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε νερό από τα βιολογικά, με αποτέλεσμα τη μικρότερη περιεκτικότητά τους σε θρεπτικά συστατικά ανά γραμμάριο προϊόντος.
Μελέτες σε ορισμένα βιολογικά και συμβατικά τρόφιμα (π.χ. μήλο, λάχανο, καρότο, καλαμπόκι, μαρούλι, πατάτα) έδειξαν ότι τα πρώτα περιείχαν μεγαλύτερο ποσοστό βιταμίνης C, σιδήρου, φωσφόρου και μαγνησίου από τα αντίστοιχα συμβατικά, ενώ για τα υπόλοιπα συστατικά δεν υπάρχουν σαφή δεδομένα.
Πηγή: Vita
Τελευταία ενημέρωση: Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012
Τηλέφωνο: 210.8818416
Τηλέφωνο: 210.8818416
Ιπποφαές: Το μαγικό φυτό του Μεγάλου Αλεξάνδρου!!
Το Ιπποφαές περιέχει πάνω από 15 υπέρ αντιοξειδωτικές ουσίες και θεωρείται η τέλεια υποστήριξη σε πολλές θεραπείες.
Στον κατάλογο των φυτών με γνωστές στην σύγχρονη επιστήμη φαρμακευτικές ιδιότητες το Ιπποφαές κατέχει μια από τις πιο διακεκριμένες θέσεις.Το ιπποφαές είναι από τα αρχαιότερα φυτά της γης και προηγείται κατά πολύ της εποχής των παγετώνων. Αυτοφύεται σε μορφή θάμνου στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας. Στις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου παρατηρήθηκε ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα θεραπεύονταν τρώγοντας τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού και άρχιζε να γυαλίζει τρίχωμα τους, από την παρατήρηση αυτή δόθηκε και η ονομασία του (ίππο -; φάος = άλογο που γυαλίζει). Έτσι άρχισαν να το χρησιμοποιούν και οι στρατιώτες του, μαζί με τον ίδιο για να είναι πιο ισχυροί στις εκστρατείες. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι το χρησιμοποιούσε στις εκστρατείες του και ο Τζέκινς Χάν.
Το ιπποφαές μνημονεύεται από τον Θεόφραστο, μαθητή του Αριστοτέλη, αλλά κυρίως από τον Διοσκουρίδη τον Αναζαρβέα, πατέρα της φαρμακολογίας.
Αναφορές στο Ιπποφαές υπάρχουν στην Θιβετιανή και κινέζικη ιατρική. Από το 1929, όταν για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε βιοχημική ανάλυση των καρπών του φυτού, οι γνώσεις για της φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού συνεχώς αυξάνονται. Πλέον υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση (Γερμανία, Ρωσία, Καναδάς, Κίνα, Φιλανδία, Αγγλία, Σουηδία κ.α.) για το ιπποφαές και έχουν αφιερωθεί γιαυτό 5 επιστημονικά συνέδρια. Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με την μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα. Περιέχει περισσότερες από 190 θρεπτικές και βιολογικές ουσίες, αρμονικά δεμένες, γιαυτό το λόγο έχουμε και τα αποτελέσματα που αναφέρονται στην βιβλιογραφία του, αλλά και από την καθημερινή χρήση του.
Ένα θαυματουργό φυτό
Έχει βρεθεί επίσης ότι:
Το ιπποφαές μνημονεύεται από τον Θεόφραστο, μαθητή του Αριστοτέλη, αλλά κυρίως από τον Διοσκουρίδη τον Αναζαρβέα, πατέρα της φαρμακολογίας.
Αναφορές στο Ιπποφαές υπάρχουν στην Θιβετιανή και κινέζικη ιατρική. Από το 1929, όταν για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε βιοχημική ανάλυση των καρπών του φυτού, οι γνώσεις για της φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού συνεχώς αυξάνονται. Πλέον υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση (Γερμανία, Ρωσία, Καναδάς, Κίνα, Φιλανδία, Αγγλία, Σουηδία κ.α.) για το ιπποφαές και έχουν αφιερωθεί γιαυτό 5 επιστημονικά συνέδρια. Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με την μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα. Περιέχει περισσότερες από 190 θρεπτικές και βιολογικές ουσίες, αρμονικά δεμένες, γιαυτό το λόγο έχουμε και τα αποτελέσματα που αναφέρονται στην βιβλιογραφία του, αλλά και από την καθημερινή χρήση του.
Ένα θαυματουργό φυτό
Έχει βρεθεί επίσης ότι:
Το επίπεδο βιταμίνης C είναι περίπου 1000% πιο υψηλό από αυτό των πορτοκαλιών, γιαυτό χρησιμοποιείται και σε κρυολογήματα.
Σύμφωνα με Ρώσους και Κινέζους επιστήμονες, το Ιπποφαές περιέχει 190 βιοενεργά συστατικά από τα οποία 106 είναι στο έλαιο.
Περιέχει σίδηρο, χλωροφύλλη, λυκοπενιο, ζεαξανθίνη, ασταξανθίνη, β-καροτίνη, σελήνιο, χρώμιο, όλο το complex της βιταμίνης Β, και πλήθος άλλων συστατικών.
Περιέχει περισσότερα απο 15 υπέραντιοξειδωτικά, είναι η πιο πλούσια πηγή στον κόσμο.
Το έλαιο είναι η καλύτερη ενιαία πηγή που είναι γνωστή στον άνθρωπο για τη βιταμίνη Ε, την βιταμίνη C, τη βήτα-καροτίνη, τα ακόρεστα λιπαρά οξέα, τα ουσιαστικά αμινοξέα και φλαβονοειδή.
Το έλαιο είναι η καλύτερη ενιαία πηγή που είναι γνωστή στον άνθρωπο για τη βιταμίνη Ε, την βιταμίνη C, τη βήτα-καροτίνη, τα ακόρεστα λιπαρά οξέα, τα ουσιαστικά αμινοξέα και φλαβονοειδή.
Η περιεκτικότητα σε βιταμίνη Ε (δ-άλφα-tocopherol) είναι 200% υψηλότερο από το έλαιο σίτου, 900% υψηλότερο από το έλαιο καλαμποκιού και 3500% υψηλότερο από το έλαιο σόγιας. Το δ-α-tocopherol είναι η πιο ισχυρή μορφή βιταμινών Ε.
Περιέχει το β-σιτοστερόλ, που είναι 3000% πιο δυνατό στην διάσπαση των λιπών απο την χολίνη.
Περισσότερο από το ενενήντα τοις εκατό των συνολικών λιπαρών οξέων είναι ακόρεστα λιπαρά οξέα. Το έλαιο του Ιπποφαές περιέχει (17-20%) ωμέγα-3, (28-30%) ωμέγα-6, (36-40%) ωμέγα-9 και ωμέγα-7.
Το Ιπποφαές περιέχει όλα τα μέταλλα και ιχνοστοιχεία.
Έχει εξαιρετική συγκέντρωση σε κάλιο. Το έλαιο του Ιπποφαές δεν περιέχει τα μέταλλα που είναι επιβλαβή στο σώμα.
Έχει εξαιρετική συγκέντρωση σε κάλιο. Το έλαιο του Ιπποφαές δεν περιέχει τα μέταλλα που είναι επιβλαβή στο σώμα.
Περιεχει όλα τα αμινοξέα.
Το ιπποφαές Eubias, απλά καλλιεργείται, δεν είναι αποτέλεσμα εργαστηρίου.
Επίσης περιέχει κατά 32% πρωτεΐνη.
Το ιπποφαές Eubias, απλά καλλιεργείται, δεν είναι αποτέλεσμα εργαστηρίου.
Επίσης περιέχει κατά 32% πρωτεΐνη.
Αποτελέσματα έδειξαν ότι το έλαιο του είχε μια θεραπευτική αποτελεσματικότητα στον αποχρωματισμό δερμάτων, στις φακίδες, ενάντια της πρόωρης γήρανσης, στην σκλήρυνση του δέρματος, στην απολέπιση, στην ακμή, και στην επαναλαμβανόμενη δερματίτιδα.
Τι καθιστά το Ιπποφαές τόσο πολύτιμο
Λιπαρές ουσίες υψηλής ποιότητας
Το Ιπποφαές περιέχει αιθέρες λιπαρών ουσιών και γλυκερίνη υψηλής ποιότητας, αποτελεί την υψηλότερη πηγή φυτικών λιπαρών οξέων που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Οι ποιότητα των λιπαρών οξέων καθορίζεται από την σύσταση των ωμέγα, οι οποία είναι ιδιαίτερα υψηλή χάρη στα λιπαρά των ωμέγα που περιέχει στις σωστές αναλογίες. Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να παράγει μόνος του όλα αυτά τα λιπαρά οξέα, έτσι θα πρέπει να χορηγούνται πάντα από το περιβάλλον.
Τι καθιστά το Ιπποφαές τόσο πολύτιμο
Λιπαρές ουσίες υψηλής ποιότητας
Το Ιπποφαές περιέχει αιθέρες λιπαρών ουσιών και γλυκερίνη υψηλής ποιότητας, αποτελεί την υψηλότερη πηγή φυτικών λιπαρών οξέων που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Οι ποιότητα των λιπαρών οξέων καθορίζεται από την σύσταση των ωμέγα, οι οποία είναι ιδιαίτερα υψηλή χάρη στα λιπαρά των ωμέγα που περιέχει στις σωστές αναλογίες. Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να παράγει μόνος του όλα αυτά τα λιπαρά οξέα, έτσι θα πρέπει να χορηγούνται πάντα από το περιβάλλον.
Βιταμίνες και μέταλλα
Οι βιταμίνες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη, την ζωτικότητα και την υγεία. Ρυθμίζουν τις σωματικές λειτουργίες και αυξάνουν την αντοχή του οργανισμού στις ασθένειες και το άγχος. Το Ιπποφαές είναι τόσο πλούσιο σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και λιπαρά οξέα, που το κάνουν κορυφαίο φυτικό προϊόν. Σε σύγκριση με το Ιπποφαές η συγκέντρωση βιταμινών που προσφέρουν άλλες θρεπτικές πηγές είναι ελάχιστη. Μην ξεχνάτε ότι ακόμα και μια μικρή ανεπάρκεια σε μια μόνο βιταμίνη μπορεί να προκαλέσει έλλειψη ισορροπίας στην υγεία σας. Αυτός είναι ο λόγος που το Ιπποφαές αποτελεί ένα ζωτικό θρεπτικό συμπλήρωμα.
Το Ιπποφαές περιέχει επίσης βιταμίνες του συμπλέγματος B, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές. Πολλές φορές, αυτές οι βιταμίνες χαρακτηρίζονται ως αντιαγχωτικές, λόγω της θετικής επίδρασης που έχουν στο νευρικό σύστημα. Το Ιπποφαές είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και σε βιταμίνη Β12, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική και για τους χορτοφάγους καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να την λάβουν από άλλη φυτική τροφή. Επιπλέον το Ιπποφαές περιέχει ένα από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά την βήτα καροτίνη, ουσία η οποία μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στον οργανισμό. Η βιταμίνη Α αυξάνει την αντοχή του οργανισμού και βοηθά να διατηρηθεί το δέρμα, τα μαλλιά, τα νύχια, τα μάτια σε βέλτιστη κατάσταση. Το Ιπποφαές είναι επίσης εξαιρετικά πλούσιο σε βιταμίνη Ε. Αυτή η βιταμίνη βοηθά στην βελτίωση της πνευματικής και σωματικής απόδοσης, αυξάνοντας την ζωτικότητα. Περιέχει επίσης σεροτονίνη και 28 ιχνοστοιχεία.
Οι βιταμίνες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη, την ζωτικότητα και την υγεία. Ρυθμίζουν τις σωματικές λειτουργίες και αυξάνουν την αντοχή του οργανισμού στις ασθένειες και το άγχος. Το Ιπποφαές είναι τόσο πλούσιο σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και λιπαρά οξέα, που το κάνουν κορυφαίο φυτικό προϊόν. Σε σύγκριση με το Ιπποφαές η συγκέντρωση βιταμινών που προσφέρουν άλλες θρεπτικές πηγές είναι ελάχιστη. Μην ξεχνάτε ότι ακόμα και μια μικρή ανεπάρκεια σε μια μόνο βιταμίνη μπορεί να προκαλέσει έλλειψη ισορροπίας στην υγεία σας. Αυτός είναι ο λόγος που το Ιπποφαές αποτελεί ένα ζωτικό θρεπτικό συμπλήρωμα.
Το Ιπποφαές περιέχει επίσης βιταμίνες του συμπλέγματος B, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές. Πολλές φορές, αυτές οι βιταμίνες χαρακτηρίζονται ως αντιαγχωτικές, λόγω της θετικής επίδρασης που έχουν στο νευρικό σύστημα. Το Ιπποφαές είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και σε βιταμίνη Β12, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική και για τους χορτοφάγους καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να την λάβουν από άλλη φυτική τροφή. Επιπλέον το Ιπποφαές περιέχει ένα από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά την βήτα καροτίνη, ουσία η οποία μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στον οργανισμό. Η βιταμίνη Α αυξάνει την αντοχή του οργανισμού και βοηθά να διατηρηθεί το δέρμα, τα μαλλιά, τα νύχια, τα μάτια σε βέλτιστη κατάσταση. Το Ιπποφαές είναι επίσης εξαιρετικά πλούσιο σε βιταμίνη Ε. Αυτή η βιταμίνη βοηθά στην βελτίωση της πνευματικής και σωματικής απόδοσης, αυξάνοντας την ζωτικότητα. Περιέχει επίσης σεροτονίνη και 28 ιχνοστοιχεία.
ΠΗΓΗ : Περίεργα - PERIERGAA: Ιπποφαές: Το μαγικό φυτό του Μεγάλου Αλεξάνδρου!!
Τηλέφωνο: 210.8818416
Οι Έλληνες «ψηφίζουν» βιολογικά προϊόντα
Κλείνει η «ψαλίδα» στις τιμές των βιολογικών έναντι των συμβατικών
Ψήφο εμπιστοσύνης στα βιολογικά προϊόντα εξακολουθούν να δίνουν οι έλληνες καταναλωτές.
Οι βιοκαλλιεργητές, υιοθετώντας καλύτερες πρακτικές στην παραγωγή, κατάφεραν να ρίξουν το κόστος των προϊόντων τους το 2011, με αποτέλεσμα να αυξήσουν τις πωλήσεις και να διατηρήσουν τον ετήσιο τζίρο τους στα ίδια επίπεδα με το 2010 (γύρω στα 100 εκατ. ευρώ), παρά την οικονομική δυσπραγία.
Παράλληλα, σημαντική ώθηση στην αγορά βιολογικών προϊόντων στην Ελλάδα δίνει η τοποθέτησή τους- συσκευασμένα και φρέσκα προϊόντα- στα ράφια των σούπερ-μάρκετ, απ' όπου υπολογίζεται ότι προέρχεται το 60% του ετήσιου συνολικού τζίρου της αγοράς.
Την ίδια στιγμή φαίνεται πως η ψαλίδα στις τιμές των βιολογικών έναντι των συμβατικών κλείνει διαρκώς.
Τώρα για τους πιο δύσπιστους καταναλωτές, καλό είναι να ζητούν πιστοποιητικά προϊόντος, που οφείλουν να έχουν οι παραγωγοί ως πειστήρια για την ασφάλεια των αγαθών που πωλούν.
Τηλέφωνο: 210.8818416
Οι βιοκαλλιεργητές, υιοθετώντας καλύτερες πρακτικές στην παραγωγή, κατάφεραν να ρίξουν το κόστος των προϊόντων τους το 2011, με αποτέλεσμα να αυξήσουν τις πωλήσεις και να διατηρήσουν τον ετήσιο τζίρο τους στα ίδια επίπεδα με το 2010 (γύρω στα 100 εκατ. ευρώ), παρά την οικονομική δυσπραγία.
Παράλληλα, σημαντική ώθηση στην αγορά βιολογικών προϊόντων στην Ελλάδα δίνει η τοποθέτησή τους- συσκευασμένα και φρέσκα προϊόντα- στα ράφια των σούπερ-μάρκετ, απ' όπου υπολογίζεται ότι προέρχεται το 60% του ετήσιου συνολικού τζίρου της αγοράς.
Την ίδια στιγμή φαίνεται πως η ψαλίδα στις τιμές των βιολογικών έναντι των συμβατικών κλείνει διαρκώς.
Τώρα για τους πιο δύσπιστους καταναλωτές, καλό είναι να ζητούν πιστοποιητικά προϊόντος, που οφείλουν να έχουν οι παραγωγοί ως πειστήρια για την ασφάλεια των αγαθών που πωλούν.
Τηλέφωνο: 210.8818416
Τι ισχύει από φέτος για το βιολογικό κρασί
Στην θεσμική θωράκιση των πρακτικών παραγωγής και της σήμανσης των προϊόντων βιολογικού κρασιού προχώρησε η ΕΕ
Νέες διατάξεις για την παραγωγή «βιολογικού οίνου» αποφάσισε η Κομισιόν διά της μόνιμης επιτροπής βιολογικής παραγωγής.
Από το 2012 ως έτος συγκομιδής, επιτρέπεται στους παραγωγούς βιολογικού οίνου να χρησιμοποιούν τον όρο «βιολογικός οίνος» στις ετικέτες των προϊόντων τους.
Η ετικέτα πρέπει επίσης να φέρει το βιολογικό λογότυπο της ΕΕ και τον κωδικό του οργανισμού πιστοποίησης και να τηρεί τους λοιπούς κανόνες επισήμανσης των οίνων.
Μολονότι υπάρχουν ήδη κανόνες για τον «οίνο από βιολογικά σταφύλια», οι κανόνες αυτοί δεν καλύπτουν τις οινολογικές πρακτικές, δηλαδή το σύνολο των διεργασιών μεταποίησης των σταφυλιών για την παραγωγή οίνου. Ο αμπελοοινικός τομέας είναι ο μόνος που δεν καλύπτεται πλήρως από τους κοινοτικούς κανόνες σχετικά με τα πρότυπα για τη βιολογική γεωργία.
Σύμφωνα με την Επιτροπή, οι νέοι κανόνες έχουν το πλεονέκτημα ότι βελτιώνουν τη διαφάνεια και την αναγνωρισιμότητα από τους καταναλωτές. Εκτός από το γεγονός ότι θα συμβάλουν στη διευκόλυνση της εσωτερικής αγοράς, οι κανόνες αυτοί θα ενισχύσουν τη θέση των βιολογικών οίνων της ΕΕ σε διεθνές επίπεδο, δεδομένου ότι πολλές άλλες χώρες οινοπαραγωγής (όπως οι ΗΠΑ, η Χιλή, η Αυστραλία και η Νότια Αφρική) έχουν ήδη θεσπίσει πρότυπα για τους βιολογικούς οίνους. Το νομοθέτημα αυτό συμπληρώνει τη νομοθεσία της ΕΕ για τη βιολογική γεωργία ώστε να καλύπτει πλέον όλα τα γεωργικά προϊόντα.
Ο νέος κανονισμός προβλέπει ένα επιμέρους σύνολο οινολογικών πρακτικών (πρακτικών οινοποίησης) και ουσιών για τους βιολογικούς οίνους. Για παράδειγμα, το σορβικό οξύ και η αποθείωση δεν θα επιτρέπονται και το επίπεδο των θειωδών ενώσεων στον βιολογικό οίνο πρέπει να είναι χαμηλότερο τουλάχιστον κατά 30- 50 mg ανά λίτρο, σε σχέση με το συμβατικό ισοδύναμό τους (ανάλογα με την περιεκτικότητα σε υπολειμματικά σάκχαρα). Θα εφαρμόζονται επίσης οι γενικοί κανόνες οινοποίησης που ορίζονται στον κανονισμό για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς. Όπως και οι οινολογικές αυτές πρακτικές, ο «βιολογικός οίνος» πρέπει φυσικά να παράγεται επίσης από σταφύλια βιολογικής παραγωγής- όπως ορίζεται στο σχετικό κοινοτικό κανονισμό.
Μολονότι υπάρχουν ήδη κανόνες για τον «οίνο από βιολογικά σταφύλια», οι κανόνες αυτοί δεν καλύπτουν τις οινολογικές πρακτικές, δηλαδή το σύνολο των διεργασιών μεταποίησης των σταφυλιών για την παραγωγή οίνου. Ο αμπελοοινικός τομέας είναι ο μόνος που δεν καλύπτεται πλήρως από τους κοινοτικούς κανόνες σχετικά με τα πρότυπα για τη βιολογική γεωργία.
Σύμφωνα με την Επιτροπή, οι νέοι κανόνες έχουν το πλεονέκτημα ότι βελτιώνουν τη διαφάνεια και την αναγνωρισιμότητα από τους καταναλωτές. Εκτός από το γεγονός ότι θα συμβάλουν στη διευκόλυνση της εσωτερικής αγοράς, οι κανόνες αυτοί θα ενισχύσουν τη θέση των βιολογικών οίνων της ΕΕ σε διεθνές επίπεδο, δεδομένου ότι πολλές άλλες χώρες οινοπαραγωγής (όπως οι ΗΠΑ, η Χιλή, η Αυστραλία και η Νότια Αφρική) έχουν ήδη θεσπίσει πρότυπα για τους βιολογικούς οίνους. Το νομοθέτημα αυτό συμπληρώνει τη νομοθεσία της ΕΕ για τη βιολογική γεωργία ώστε να καλύπτει πλέον όλα τα γεωργικά προϊόντα.
Ο νέος κανονισμός προβλέπει ένα επιμέρους σύνολο οινολογικών πρακτικών (πρακτικών οινοποίησης) και ουσιών για τους βιολογικούς οίνους. Για παράδειγμα, το σορβικό οξύ και η αποθείωση δεν θα επιτρέπονται και το επίπεδο των θειωδών ενώσεων στον βιολογικό οίνο πρέπει να είναι χαμηλότερο τουλάχιστον κατά 30- 50 mg ανά λίτρο, σε σχέση με το συμβατικό ισοδύναμό τους (ανάλογα με την περιεκτικότητα σε υπολειμματικά σάκχαρα). Θα εφαρμόζονται επίσης οι γενικοί κανόνες οινοποίησης που ορίζονται στον κανονισμό για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς. Όπως και οι οινολογικές αυτές πρακτικές, ο «βιολογικός οίνος» πρέπει φυσικά να παράγεται επίσης από σταφύλια βιολογικής παραγωγής- όπως ορίζεται στο σχετικό κοινοτικό κανονισμό.
Πηγή: ΑΠΕ Αθήνα 8 Φεβρουαρίου 2012
Νέες διατάξεις για το βιολογικό οίνο
Με τον νέο κανονισμό, ο οποίος εφαρμόζεται από το έτος συγκομιδής 2012, επιτρέπεται στους παραγωγούς βιολογικού οίνου να χρησιμοποιούν τον όρο «βιολογικός οίνος» στις ετικέτες των προϊόντων τους.
Η ετικέτα πρέπει επίσης να φέρει τον βιολογικό λογότυπο της Ε.Ε. και τον κωδικό του οργανισμού πιστοποίησης και να τηρεί στους λοιπούς κανόνες επισήμανσης των οίνων.
Αν και υπάρχουν ήδη κανόνες για τον «οίνο από βιολογικά σταφύλια», στην ουσία δεν καλύπτουν τις οινολογικές πρακτικές, δηλαδή το σύνολο των διεργασιών μεταποίησης των σταφυλιών για την παραγωγή οίνου.
Ο αμπελοοινικός τομέας είναι ο μόνος που δεν καλύπτεται πλήρως από τους ενωσιακούς κανόνες σχετικά με τα πρότυπα για τη βιολογική γεωργία. Οι νέοι κανόνες έχουν το πλεονέκτημα ότι βελτιώνουν τη διαφάνεια και την αναγνωρισιμότητα από τους καταναλωτές.
Εκτός του ότι θα συμβάλουν στη διευκόλυνση της εσωτερικής αγοράς, οι κανόνες αυτοί θα ενισχύσουν τη θέση των βιολογικών οίνων της ΕΕ σε διεθνές επίπεδο, δεδομένου ότι πολλές άλλες χώρες οινοπαραγωγής (ΗΠΑ, Χιλή, Αυστραλία, Νότια Αφρική) έχουν ήδη θεσπίσει πρότυπα για τους βιολογικούς οίνους.
Ο νέος κανονισμός προβλέπει ένα επιμέρους σύνολο οινολογικών πρακτικών (πρακτικών οινοποίησης) και ουσιών για τους βιολογικούς οίνους που ορίζονται στον κανονισμό αριθ. 606/2009 για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (ΚΟΑ).
Για παράδειγμα, το σορβικό οξύ και η αποθείωση δεν θα επιτρέπονται και το επίπεδο των θειωδών ενώσεων στον βιολογικό οίνο πρέπει να είναι χαμηλότερο τουλάχιστον κατά 30-50 mg ανά λίτρο σε σχέση με το συμβατικό ισοδύναμό τους (ανάλογα με την περιεκτικότητα σε υπολειμματικά σάκχαρα).
Εκτός από αυτό το επιμέρους σύνολο προδιαγραφών, θα εφαρμόζονται επίσης οι γενικοί κανόνες οινοποίησης που ορίζονται στον κανονισμό για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς.
Όπως και οι οινολογικές αυτές πρακτικές, ο «βιολογικός οίνος» πρέπει φυσικά να παράγεται επίσης από σταφύλια βιολογικής παραγωγής – όπως ορίζεται στον κανονισμό 834/2007.
Πηγή: econews.gr
Τηλέφωνο: 210.8818416
Νέες διατάξεις για το βιολογικό οίνο
Ορίζονται καινούριοι γενικοί κανόνες στην οινοπαραγωγή
Με τον νέο κανονισμό, ο οποίος εφαρμόζεται από το έτος συγκομιδής 2012, επιτρέπεται στους παραγωγούς βιολογικού οίνου να χρησιμοποιούν τον όρο «βιολογικός οίνος» στις ετικέτες των προϊόντων τους.
Η ετικέτα πρέπει επίσης να φέρει τον βιολογικό λογότυπο της Ε.Ε. και τον κωδικό του οργανισμού πιστοποίησης και να τηρεί στους λοιπούς κανόνες επισήμανσης των οίνων.
Αν και υπάρχουν ήδη κανόνες για τον «οίνο από βιολογικά σταφύλια», στην ουσία δεν καλύπτουν τις οινολογικές πρακτικές, δηλαδή το σύνολο των διεργασιών μεταποίησης των σταφυλιών για την παραγωγή οίνου.
Ο αμπελοοινικός τομέας είναι ο μόνος που δεν καλύπτεται πλήρως από τους ενωσιακούς κανόνες σχετικά με τα πρότυπα για τη βιολογική γεωργία. Οι νέοι κανόνες έχουν το πλεονέκτημα ότι βελτιώνουν τη διαφάνεια και την αναγνωρισιμότητα από τους καταναλωτές.
Εκτός του ότι θα συμβάλουν στη διευκόλυνση της εσωτερικής αγοράς, οι κανόνες αυτοί θα ενισχύσουν τη θέση των βιολογικών οίνων της ΕΕ σε διεθνές επίπεδο, δεδομένου ότι πολλές άλλες χώρες οινοπαραγωγής (ΗΠΑ, Χιλή, Αυστραλία, Νότια Αφρική) έχουν ήδη θεσπίσει πρότυπα για τους βιολογικούς οίνους.
Ο νέος κανονισμός προβλέπει ένα επιμέρους σύνολο οινολογικών πρακτικών (πρακτικών οινοποίησης) και ουσιών για τους βιολογικούς οίνους που ορίζονται στον κανονισμό αριθ. 606/2009 για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (ΚΟΑ).
Για παράδειγμα, το σορβικό οξύ και η αποθείωση δεν θα επιτρέπονται και το επίπεδο των θειωδών ενώσεων στον βιολογικό οίνο πρέπει να είναι χαμηλότερο τουλάχιστον κατά 30-50 mg ανά λίτρο σε σχέση με το συμβατικό ισοδύναμό τους (ανάλογα με την περιεκτικότητα σε υπολειμματικά σάκχαρα).
Εκτός από αυτό το επιμέρους σύνολο προδιαγραφών, θα εφαρμόζονται επίσης οι γενικοί κανόνες οινοποίησης που ορίζονται στον κανονισμό για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς.
Όπως και οι οινολογικές αυτές πρακτικές, ο «βιολογικός οίνος» πρέπει φυσικά να παράγεται επίσης από σταφύλια βιολογικής παραγωγής – όπως ορίζεται στον κανονισμό 834/2007.
Πηγή: econews.gr
Τηλέφωνο: 210.8818416
